Dedemden öğrendim Fenerbahçe'yi
Ben dedemden öğrendim Fenerbahçe’yi. Babam da
Fenerbahçe'li, hatta annem, ablam, tüm ailem de. Teyzem küfür de eder, dedem
kızardı da 'etme öyle' diye. Ben de dedemle büyüdüm, ben bilirim küfür etmeden
bir taraf olup bertaraf olmamayı. Biz onurla asardık Galatasaray'a şampiyonluğu
kaybedip Fenerbahçe bayrağını sıradan pencere camına.
Her hafta gidiyorum tribüne, küfür etmiyorum. Dinliyorum. Ne zaman birileri utanç verici bir zafer aldı da kutladı, ne zaman birileri başka birinin puan kaybetmesinden keyif aldı da zaferini kutladı. Şimdi bakıyorum; birileri
Fenerbahçe’nin iki puan önüne geçince coşkuları arsızlığa evriliyor da ancak
cesaretlendiriyorlar forma giymeye, atkı takmaya. Tabi bir de küfürün bini bir
para.Böyle bir rakip bana dedemin lafını hatırlatır:
Eşşeoğlu eşşekler:))
Yorumlar
Yorum Gönder